Tegorocznej edycji festiwalu DoFA towarzyszyła wystawa „Ambulatorium”. To medyczne sformułowanie oznacza strefę doraźnej pomocy w sytuacji kryzysowej. Bardzo mocno kojarzy nam się ono z oddolnymi aktami solidarności, zbiorowej pomocy, działaniami tu i teraz. Na ile ta przestrzeń na solidarność może być laboratorium, w którym opracowujemy receptury zmian na dłużej? Czy działając spontanicznie, możemy wypracować systemy, które będą nam służyły w czasie, który nastąpi po kryzysie? A może to właśnie kryzys jest naszą nową normalnością? Do udziału w wystawie zaprosiłyśmy siedem osób, które stworzyły trzy interdyscyplinarne i międzynarodowe zespoły: Studio Widoki, czyli Milena Trzcińska i Łukasz Stępnik, wraz z Anastasiyą Ponomaryovą pracowali nad architektoniczną elastycznością w odpowiedzi na kryzysy i przepływem funkcji budynków. Ukraińskiego pochodzenia architektka ze Szwecji, Eugenia Bevz, i tworząca w Nowym Jorku biuro Only If architektka z Polski, Karolina Częczek, opowiadają wspólnie o nowych formach przestrzeni troski. Z kolei architektka Dominika Janicka weszła w kolaborację z reżyserką i cyberaktywistką Magdą Szpecht, aby wspólnie zaproponować zupełnie nową funkcję dla przejętych jachtów rosyjskich oligarchów… Prace: PALIMPSEST Anastasiya Ponomaryova, Milena Trzcińska i Łukasz Stępnik (Studio Widoki) JEDNOSTKA TROSKI Eugenia Bevz, Karolina Częczek ECLIPSE 2.0 Dominka Janicka, Magda Szpecht