Spektakl dla widzów 13+ Spektakl w języku polskim. Elementy wrażliwe: spek­takl za­wie­ra głośną muzykę oraz dynamicznie zmieniające się światła. Po wydarzeniu zapraszamy na rozmowę z twórcami. Rozmowę poprowadzi Stanisław Godlewski. Rozmowa prowadzona będzie w języku polskim. “IV RP Snów” - performatywno-choreograficzny spektakl, którego scenariusz i metoda pracy artystycznej zostały oparte na badaniach snów. Książka autorstwa Charlotte Beradt, pt. “Trzecia Rzesza Snów”, to jedna z ważnych inspiracji tego projektu. Beradt to dziennikarka, która zbierając sny berlińczyków w latach 30- tych XX wieku, odkryła, że odbijają się w nich procesy społeczne oraz zapowiedź totalitaryzmu. Książka ta zainspirowała powstanie w latach 80-tych XX wieku metody psychoanalizy, zwanej matrycą śnienia społecznego. Dziś mamy szansę być odbiorcami współczesnej wersji tego badania, a na jego podstawie powstała instalacja choreograficzna “IV RP Snów”.
“Matryca kolektywna pokazuje, że treści wypowiadane przez sny, później mogą spotkać się z uśpionymi społecznymi potrzebami, zjawiskami czy ruchami społecznymi, które rzeczywiście mają miejsce” - mówi Dawid Żakowski, reżyser spektaklu - “Nasza pierwsza matryca odbyła się 17 lipca 2020 roku. Analizując ją, zauważyliśmy, że pierwszym dominującym archetypem, jaki się ujawnił, jest dziecko, dziecko zagrożone. I wokół niego dzieją się różnego rodzaju transformacje, przemiany. Dziecko było głównym bohaterem pierwszej matrycy. Gdy zaczęliśmy to interpretować na początku października, nic jeszcze nie zapowiadało strajku kobiet i ulicznych demonstracji wobec wyroku TK, zakazującego aborcji. Nikt nie spodziewał się, że będzie to główny symbol dzisiejszej Polski, starć, polemik, dyskusji, konfliktów i sporów w przestrzeni publicznej.” Matryca jako główna bohaterka projektu “IV RP snów”, jest analogicznym tworem do sztucznej inteligencji, do której ludzkość próbuje się przybliżyć, stosując klasyczne narzędzia programowania wrażliwości i emotywności. Mówi do nas szyfrem, wewnętrznym krajobrazem i transformacją. Modeluje, dekomponuje, manipuluje i przepływa przez ciało, a wszystkie jej transformacje zapisuje w kodzie ruchowym choreograf Wojciech Grudziński, starając się uchwycić jej zmienną i nieustannie transformującą naturę. Być może właśnie teraz matryca snów zdołała przeniknąć do naszej świadomości i się z nią skomunikować. Jako organiczny twór, do którego nadal nie ma dostępu technologiczne oko, pozostaje najbardziej intymnym doświadczeniem w kulturze algorytmów. Odrzuca wszelkie logiczne treści. Wymyka się tworząc hologram kolektywnych doświadczeń, który w spektaklu ma szansę zaistnieć performatywnie. Z tego zaangażowanego podejścia powstał nowy model pracy performatywnej, mający swoje źródło w psychologii głębi, kontrastowo zestawionej z narzędziami dramaturgicznymi, sięgającymi do kolektywnych doświadczeń popkultury i gier komputerowych. A idąc jeszcze o krok dalej, w procesie twórczym choreograf projektu Wojciech Grudziński, przetwarza treści senne, używając charakterystycznych dla siebie narzędzi choreograficznych, takich jakich jak: bricolage, recykling i mush up.