„Baśnie, które przetrwały” Pokaz teatru formy, przedmiotu i metafory. Pokaz powstał na podstawie pracy warsztatowej z uczestnikami, którzy przez kilka tygodni zgłębiali pierwotne, mroczne wersje znanych baśni. To dzieci przejęły głos – opowiadając przez ruch, obraz i rytm o tym, co przeżywają bohaterowie baśni. Szukały w tych opowieściach tematów bliskich sobie: samotności, granic, potrzeby bezpieczeństwa i bliskości. Pracowaliśmy z metaforą, przedmiotem, rytmem i obrazem – budując świat nie tylko poprzez słowa, ale przez ruch, ciało, dźwięk i ciszę. Wykorzystaliśmy elementy teatru formy, teatru plastycznego, teatru przedmiotu i choreoterapii. Te baśnie nie służą zabawie. One uczą przetrwania. A dzieci w tym spektaklu same decydują, które fragmenty warto ocalić.