"Gdy przyjdzie sen..." to opowieść o miłości jak mówią twórcy "źle poczętej, niepoprawnie ujawnionej i absurdalnie przerwanej". Ta miłość zdarzyła się we wsi Borówka, a to "trudna wieś" . "Wiosną zalewa ją woda, zimą śnieg zasypuje, latem gorące powietrze dusi, jesienią pięknie jest.” "... i jest tu jeden kościół, jedna świetlico-remiza, dużo błota i przystanek autobusowy skąd można pojechać za górę, do miasta. A tam w mieście wszystko jest lepsze i łatwiej się oddycha i uśmiechać się można...". W tej balladzie - moralitecie o sile marzenia, by wyrwać się do lepszego życia, lepszego świata rozpacz miesza się z pożądaniem, zawiść z miłością. A wszystko to opowiedziane jest ze sporą dawką komizmu.