Monika Kwiatkowska
671 oddanych głosów
Data urodzenia:
10-10-1975 (47 lat)
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
A komórka dzwoni
Interesuję się tym, co teatr może zrobić, czego nie potrafią inne formy.
Sarah Ruhl w wywiadzie dla Washington Square Reviev 2016 r.
Sarah Ruhl (ur.1974 r.) amerykańska dramatopisarka, eseistka, wykładowczyni w Yale School of Drama, autorka ponad dziesięciu kunsztownie napisanych sztuk w gatunku trudnym do jednoznacznego zdefiniowania, najczęściej przez krytyków zaliczanych do magicznego realizmu. Dwukrotna finalistka Nagrody Pulitzera: za „Posprzątane” (2005 r.) i za „In the Next Room” (2010 r.), laureatka kilku innych prestiżowych nagród, w tym: Susan Smith Blackburn Prize – dla najlepszej dramatopisarki anglojęzycznej (2004 r.). Tłumaczona na kilkanaście języków i grana z wielkim powodzeniem w kraju i zagranicą.
W teatralnych światach sztuk Sarah Ruhl zwykli ludzie żyją niezwykłym życiem wśród dziwnych zbiegów okoliczności otwierających się na niezwykłe metafizyczne zagadki, zaś wątki kryminalne łączą się z elementami absurdu i finezyjnego humoru. A komórka dzwoni to po trochu thriller, moralitet, romans, surrealistyczna komedia.
________________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Lepiej już było...
Esmeralda Quipp, była aktorka szekspirowska na emeryturze, bardzo skromnej emeryturze , nie dość, że traci ukochanego kota , to również dach nad głową. Jako osoba niekonwencjonalna i bardzo zdesperowana usiłuje w niebanalny sposób rozwiązać swoje problemy.
W staraniach o przetrwanie uroczej starszej pani bardzo się przydają aktorskie umiejętności, poczucie humoru, optymizm i empatia. Śledzimy jej zabiegi - rodem z komedii gangsterskich - z podziwem i rozbawieniem, co nie przeszkadza nam zadumać się nad smutnym losem wielu samotnych, niedofinansowanych, ale mniej sprytnych życiowo emerytek.
_________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Szelmostwa Lisa Witalisa - czytanie online
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na stronie internetowej Teatru Współczesnego: KLIKNIJ TUTAJ
Nagranie będzie dostępne do 31 marca 2021r.
Eksperyment teatralny w trybie zdalnym na szesnaście telefonów plus jeden - w czasie pandemii.
więcej
Szczegóły
Wniebowstąpienie I Online
Spektakl rozpoczyna się o godzinie 19.00 jest dostępny tylko do 21.00
Trwa 1 godz. 45 min
Link do wydarzenia --> KLIKNIJ TUTAJ
"(...) W przedstawieniu Englerta ludzie wykonują jakieś dziwne gesty, tańczą jak mechaniczne marionety, a może weselnicy w chocholim tańcu, l ciągle spieszą się na pociąg, czekają na odjazd, chcą uciec. Dokąd? Imponuje konsekwencja reżysera. Buduje jednolity, spójny świat - świat książki Konwickiego. Zatapia go w szarości, rozmywa, zatraca kontury. Gdybym miał powiedzieć jednym słowem, z czym kojarzy mi się to teatralne Wniebowstąpienie, rzekłbym - nieokreśloność. Szare barwy, jakby po świecie chodzili dziwni daltoniści, brak ostrych granic, przenikanie rzeczywistości. Englert buduje rzeczywistość na granicy dwóch światów, dotyka tego, co bardzo trudno uchwytne, teatralizuje metaforę, a jednocześnie z pokorą właściwą artystom wybitnym składa hołd pisarzowi. To teatr dla dorosłych, tylko na pierwszy rzut oka barwna historia jak z kryminalnego pitawalu, na dodatek doprawiona niemal reporterskimi opowiastkami. Owszem, są podrzędne lokaliki, są dziwne warszawskie indywidua, z aspiracji artyści pełną gębą, a tak naprawdę tylko zdegradowani pijaczkowie. Ale ich wszystkich i tak spowija szarość. Chcą tylko - tak jak Charon - doczekać świtu po tej stroni"
Szara godzina przed świtem, Jacek Wakar, Teatr nr 4/6, 2002
więcej
Szczegóły
Pan Ein i problemy ochrony przeciwpożarowej
Kiedy Max Frisch pisał „Biedermanna i podpalaczy”, Europejczycy nie mogli się jeszcze otrząsnąć po koszmarze wojny, a pisarze większość swojej twórczości poświęcali analizie wydarzeń, stawiali pytania, jak w ogóle mogło do niej dojść. W alegorii, którą stworzył Frisch, pan Biedermann, przeciętny przedstawiciel mieszczaństwa, przyjął pod swój dach podpalaczy i udawał, że nie widzi z ich strony zagrożenia, aż puścili go z dymem. Pan Ein, bohater Szenderowicza, antykwariusz i restaurator, żyje współcześnie w jednym z miast gdzieś w Europie. Jest dobrym obywatelem, płaci regularnie podatki. Nie wtrąca się do polityki. Do czasu! Spokojny byt pana Eina i jego rodziny zakłócają włodarze miasta, którzy, ofiarowują mu - rzekomo dla jego dobra - opiekę przed szerzącymi się pożarami. Eskalacja tej „opieki” zmusza pana Eina do działania. W przeciwieństwie do Biedermanna, pan Ein nie jest obojętny.
Czy samotnie wygra ten pojedynek z bezwzględną władzą?
Wiktor Szenderowicz, uznany za „mistrza satyry politycznej” w Rosji, ostrym piórem kreśli obraz zmagań szarego obywatela z wszechwładzą. I „smieszno i straszno”, jak mówią Rosjanie.
SPEKTAKL PRZEZNACZONY DLA WIDZÓW OD 16 ROKU ŻYCIA.
więcej
Szczegóły
Zbrodnie serca
Każda rodzina ma swoje tajemnice i dziwactwa. Trzy siostry Magrath mieszkające w prowincjonalnym miasteczku w stanie Missisipi mają ich szczególnie wiele… Pełna gorzkiego humoru, nagrodzona Pulitzerem opowieść o tym, że nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej. To także historia o ocalającej mocy międzyludzkich relacji i o tym, że najlepszymi narzędziami, by poradzić sobie z szaleństwem świata, są dystans i pogoda ducha.
____________________________________________________________
Uprzejmie informujemy, że zgodnie z nowym ROZPORZĄDZENIEM RADY MINISTRÓW w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, zostały zniesione ograniczenia obowiązujące w instytucjach kultury, natomiast w związku z wciąż licznymi przypadkami zakażeń, zalecamy noszenie maseczek na terenie teatru.
więcej
Szczegóły
Czas barbarzyńców
Polska prapremiera sztuki z gatunku political fiction cenionego angielskiego dramaturga, tłumacza i reżysera, Dona Taylora (1936 – 2003).
To przypowieść o słabnącej demokracji liberalnej w Imperium Rzymskim, dawnym, a zarazem współczesnym, w którym niespodziewanie władzę przejmują barbarzyńcy. W wyniku radykalnych decyzji nowej ekipy rządzącej rozpoczyna się proces upadku dotychczasowych wartości, obyczajów i kultury. Jednak autor nie koncentruje się wyłącznie na politycznym wymiarze tej historii, pokazuje, jak barbarzyński żywioł wpływa na codzienne życie, jak rozpadają się przyjaźnie, kompromitują elity. Czy Julia dla kariery poświęci swoje przekonania i kochanka? Czy Adrian, idąc na dalekie artystyczne kompromisy, zachowa fotel dyrektora teatru? I jak te zdarzenia zmienią Marcusa? Don Taylor daje nam okazję prześledzić losy ludzi, którzy zostali zmuszeni podjąć – być może – najważniejsze decyzje w swoim życiu.
więcej
Szczegóły
Posprzątane
Pogodna, romantyczna i trochę zwariowana komedia z poważnym przekazem na temat samospełnienia, miłości, przyjaźni i śmierci. Sztuka jest błyskotliwym wglądem w naturę ludzką z silnym akcentem na złożoność relacji między małżonkami, przyjaciółmi, rodzeństwem.
Postaci dramatu posiadają wszystko oprócz szczęścia. Nie sprzątają domów, ale jałowe, puste i nieszczęśliwe życia; szukają celu, spełnienia i próbują pogodzić się z nieuchronnością przemijania i śmierci. Ogólnie radosna i żartobliwa natura sztuki - przepojona melancholią i absurdem - niesie krzepiącą na swój sposób filozofię, że nieład i rozczarowanie mogą stać się początkiem czegoś pięknego i wartościowego i nabrać nieoczekiwanie nowych intensywniejszych barw.
więcej
Szczegóły
Wesele
W spektaklu wykorzystano Fragmenty "Akropolis" i "Wyzwolenia" Stanisława Wyspiańskiego oraz List Lucjana Rydla do Elizy Orzeszkowej.
Jan Błoński pisał, że ponadczasowość Wesela wynika z ukazania momentu spotkania, wspólnego świętowania, podczas którego okazuje się, że integracja nie jest możliwa. W owych wspólnotowych ciągotach, zrywach, wielkich wspólnych celach bez planu upatrujemy kwintesencję polskości; zarówno w aspekcie negatywnym jak i pozytywnym. Tak było i jest; czy będzie?
Wesele Teatru Malabar Hotel pozostaje bardzo blisko dramatu Wyspiańskiego. Wychodząc od pytań o jego aktualność, postanowiliśmy nie opakowywać go w nowoczesność, ale szukać dzisiejszego pulsu głębiej. W relacjach międzyludzkich, w charakterach i obsesjach.
Spektakl jest wpółprodukowany przez Akademię Teatralną im. A.Zelwerowicza, Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Wsparcia udzieliły Białostocki Teatr Lalek oraz Teatr Dramatyczny im. A.Węgierki w Białymstoku.
więcej
Szczegóły
