Polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny. Miał 22 lata, gdy 23 maja 1974 w zastępstwie debiutował na scenie stołecznego Teatru Narodowego rolą Aleksieja Bielajewa w spektaklu Miesiąc na wsi Iwana Turgieniewa w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. W 1977 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Występował potem w teatrach warszawskich: Narodowym (1977–78), Współczesnym (1978–81), Polskim (1981–87), Dramatycznym (1988–90), Północnym (1990–92), "Scena Prezentacje" (2002) i Polskiej Sceny Komediowej (2006) oraz poznańskich: Nowym (1992–93) i z Baletem Poznańskim w Polskim Teatrze Tańca (1995), gdzie recytował sonety Michała Anioła. W 1985 brał udział także w inscenizacji Ernesta Brylla w reżyserii Andrzeja Wajdy pt. Wieczernik, która była prezentowana w kościele przy ul. Żytniej w Warszawie. W latach 1981–97 był wykładowcą na warszawskiej PWST. W 1997 związał się ponownie z Teatrem Narodowym. Za rolę Hitlera w spektaklu Mein Kampf dostał nagrodę na XXXV Kaliskich Spotkaniach Teatralnych 95. Na ekranie pojawił się w wieku 20. lat w psychologicznym filmie dla dzieci Jana Batorego Jezioro osobliwości (1972) jako miły Michał Soroka. Potem wystąpił w krótkometrażowym półgodzinnym filmie Punkt widzenia (1973). Karierę kinową otworzyła mu rola młodego pianisty, który przygotowując się do konkursu chopinowskiego, wybiera zamiast kariery – pomoc ciężko chorej dziewczynie w melodramacie Jana Batorego Con amore (1976). Zagrał potem główną postać Tadeusza "Zośki" Zawadzkiego w filmie wojennym Jana Łomnickiego Akcja pod Arsenałem (1977). Znalazł się w obsadzie miniserialu Zielona miłość (1978) jako żołnierz na dworcu. W 1978 otrzymał tytuł "Gwiazdy Filmowego Sezonu" na X Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie, a rok potem otrzymał Nagrodę Rektora PWST w Warszawie za twórcze osiągnięcia w pierwszych dwóch latach pracy w teatrze.