Od 2007 roku aktorka Teatru Wybrzeże.
„Wiecznie w ruchu, między spektaklami, próbami nowych ról, pisaniem felietonów, reżyserskimi poszukiwaniami, wysoko ocenianymi przez publiczność i krytykę. Niespokojny duch w zespole Teatru Wybrzeże. Na scenie częściej ostra, a nawet drapieżna, czasem liryczna i delikatna. W jednej chwili zmienia się jak kameleon, przechodząc od jednej do drugiej skrajnej emocji. Jej twarz bywa nie do poznania, bowiem nie boi się najgłębszej transformacji. Jest łapczywa na najtrudniejsze wyzwania, nagryza je jak dojrzały owoc. Z artystycznym ryzykiem jak najbardziej jej do twarzy. Uwielbia zaskakiwać – przypomnijcie sobie tylko AMATORKI Jelinek w reżyserii Eweliny Marciniak, a z ostatnich rzeczy BALKON Geneta w inscenizacji Jana Klaty albo NORĘ Ibsena w wersji Radka Rychcika. Komiczno-dramatyczny pazur i zdolność do błyskawicznej transformacji pokazała jako „dziewczyna z ludu” w NIEZWYCIĘŻONYM Torbena Bettsa w reżyserii Jarosława Tumidajskiego, poczucie humoru natomiast w żywiołowych WESOŁYCH KUMOSZKACH Z WINDSORU Szekspira granych z powodzeniem od kilku lat na scenie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. W Wybrzeżu od półtorej dekady. Wrosła w to miejsce i świat Trójmiasta. Nie raz, nie dwa spotyka się ją na widowniach, dopingującą kolegów. Szukającą nowych inspiracji.”
Jacek Wakar, album TWARZE WYBRZEŻA