Wyobrażamy sobie manifest stworzony przez rośliny – piszemy go, tańczymy, współtworzymy. Rośliny nie uznają władzy hierarchicznej. Tworzą wspólnoty oparte na relacjach między tworzącymi je organizmami. Wiedzą, że wszystkie są istotne dla przetrwania roślinno-zwierzęcej społeczności, bo jesteśmy jednością. Rośliny ograniczają swój rozwój, jeśli zaczyna brakować zasobów, dbają o przyszłe pokolenia. A my? Artykuł 7. Manifestu Roślin brzmi: „Naród Roślin nie uznaje granic. Każda istota żywa ma prawo przemieszczać się, a także wybierać sobie miejsce do życia”. Artykuł 14. Deklaracji Praw Człowieka brzmi: „Każdy człowiek ma prawo ubiegać się o azyl i korzystać z niego w innym kraju w razie prześladowania”. To nie wystarczy. Nie wystarczy mieć prawo migrowania podczas ucieczki przed prześladowaniami. Migrowanie to konieczność albo wybór. Powinniśmy móc migrować zawsze. Zwierzęta migrują, rośliny migrują. Migrowanie jest naturalną strategią przetrwania, której blokowanie to ograniczanie godności. Przemieszczanie się to jednocześnie dużo więcej. To istota życia. Spektakl Manifest Roślin jest grany w ramach festiwalu Re-think the challenge finansowanego przez Allianz Foundation.