Peggy Guggenheim kochała artystów i seks. Kupowała obrazy, żyła jak chciała, wikłała się w toksyczne związki i relacje. Kolekcjonowała sztukę swoich czasów wtedy gdy ta nie była jeszcze nic warta. Czarna owca rodziny słynnych miliarderów zbierała dzieła sztuki, o których jej wujek Solomon, twórca prestiżowego nowojorskiego muzeum, twierdził że przynosi jedynie wstyd nazwisku Guggenheim. Czas pokazał że to Peggy miała rację i jej kolekcja stała się najważniejszą prywatną kolekcją XX wieku, symbolem wolności i prawa do samostanowienia. W sztuce poznajemy Peggy jako starzejącą się kobietę mieszkającą w swoim Palazzo w Wenecji otoczoną przez wierne pieski, obrazy, służących i gondolierów. To czas rozliczeń i próba odbudowania relacji z córką oraz powstrzymania nieuniknionego rozpadu. Życie przecieka Peggy przez palce i jedynie sztuka daje ukojenie. Obsada: Ewa Kasprzyk reżyseria: Karolina Kirsz scenografia i kostiumy: Adrianna Matwiejczyk