„Mistrz i Małgorzata” jest swoistym fenomenem literackim. Pierwsze wydanie polskie opublikowano w 1969 r., prawie równolegle z radzieckim. Natomiast pełną, nieocenzurowaną wersję wydano po raz pierwszy w Polsce dopiero w 1981 r. czyli stosunkowo niedawno. A przecież wszystkim nam się wydaje, że znamy tą książkę od wieków.

Opowieść o szatanie, „który wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro” weszła do kanonów arcydzieł światowej literatury. Długo by mówić o wszystkich strunach, które w nas ta historia porusza, bo każdy czyta ją trochę inaczej. Jednych interesuje groteskowy obraz socrealistycznej Moskwy, innych zachwyca historia miłości Małgorzaty i Mistrza, jeszcze innych zaciekawia potraktowany niestereotypowo wątek Piłata i Jeszuy.

Jaka jest wersja Groteski? Na pewno diabelska, bo głównymi animatorami spektaklu są członkowie świty Wolanda. Na pewno wybiórcza, bo nie opowiadamy wszystkich wątków książki. I na pewno bardzo indywidualna, dlatego że głównym narratorem spektaklu jest jedna postać – wpędzony w szaleństwo, uwikłany w tragikomiczny splot wydarzeń poeta Iwan Bezdomny. To poruszająca historia nieszczęśliwej miłości Małgorzaty, to opowieść o ludziach, którzy są w stanie kochać wbrew wszystkim i wszystkiemu.

Premiera odbyła się podczas majowej pełni księżyca, 20 dnia miesiąca, we wtorek. Równie nietypowo, jak wszystko, co wiąże się z tą powieścią.

Spektakl dla widzów powyżej 14 lat.