Nigdy nie będę kobietą! A już na pewno nie idealną kobietą. Bo cóż to znaczy być idealną kobietą? Świat ma swoje odpowiedzi, a jak ma się w nie wpasować młoda poetka, która jak nikt inny pragnie akceptacji, bo tak się złożyło, że przy urodzeniu przypisano jej płeć męską? I to piętno ciąży jej całe życie determinując to jak świat na nią patrzy.

Bohaterka sztuki – Esther, transpłciowa dziewczyna, przybywa do dużego miasta, by zerwać z nie swoim życiem, jakie wiodła wcześniej i stać się idealną kobietą. Dołącza do programu „Metamorfozy”, gdzie pod okiem czujnej Mentorki ma urzeczywistnić swoje marzenie. Czy jednak Esther wpasuje się w lansowane przez świat i Mentorkę stereotypy idealnej kobiety?  Czy odnajdzie się w tym świecie jako poetka, którą chciałaby zostać?

„Ten spektakl jest jak dobrze wymierzony policzek, po którym… chce się przytulić. Dowcipny, ale bez taniego rechotu. Ostry, ale nie wulgarny. Śmieszny, ale nie dla beki. I to jest sztuka – mówić o rzeczach intymnych bez ekshibicjonizmu, o bolesnych – bez patosu, o kobiecości – nie będąc jej zakładnikiem. Forma minimalistyczna, treść maksymalna. Kristine nie potrzebuje wielkich scenografii – jej ciało, głos, spojrzenie to teatr kompletny. A teksty? Jak manifesty, ale nie z megafonu. Raczej szeptane w ucho – każdemu z osobna. I choć tytuł brzmi prowokacyjnie, to nie jest to walka z kobietą – to walka o siebie. Nie, to nie spektakl o płci. To spektakl o prawdzie. I to takiej, która piecze jeszcze długo po wyjściu z sali. I całe szczęście. „

Cezary Molenda, Dyrektor Teatru Chrobrego 14 w Zielonej Górze

Spektakl dla widzów w wieku 16+

Prawa do sztuki „Smutna Dziewczyna Sylvia Plath” reprezentuje w Polsce Agencja ADiT w Warszawie. W sztuce wykorzystano wiersze Sylvii Plath w przekładzie własnym twórczyń adaptacji. Muzykę skomponował i wykonał Maksymilian Staniszewski . Sceny filmowe wykorzystywane w spektaklu zrealizowane przez Phoenix – Media Dominik Koper.