W mitologii greckiej Lete to źródło zapomnienia, jedna z rzek krainy zmarłych. Przybywające do Hadesu dusze musiały wymazać to, co ziemskie, te zaś, które miały powrócić do świata żywych również wypijały ze źródła zapomnienia, by całkowicie „czyste” rozpocząć ziemską wędrówkę. Nagłosy to tytuł płyty, którą wypełniają utwory nawiązujące do świata mitów greckich, ale i do szaleństwa, snu, odchodzenia w zaświaty, przejścia na drugą, nieznaną stronę. To także muzyczna tkanina zrobiona z dawnych zaśpiewów, z nagranego i przetworzonego głosu śpiewaczki. „Mojry” i „Znowu” są w zbudowane na kanwie nagrań improwizacji wokalnych oraz wiersza „Znowu” Blanki Lei Dembosz-Tondery, reszta utworów, to taśmy, do których powstały zupełnie nowe, improwizowane brzmienia. Lete – to niepamięć i próba odnalezienia ukrytych warstw przeszłości, Nagłosy – to wiele pieśni, dźwięków, migotliwych kolorów kobiecego głosu i pulsujących, szeleszczących i rytmicznych barw perkusji. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Lete/Nagłosy ma z jednej strony wprowadzić w świat mitów greckich, szczególnie tych związanych ze sferą przemijania, losu, wędrówki i śmierci. Z drugiej zaś strony oniryczne zaśpiewy, lamentacyjne pieśni, głosy przeszłości łączą się ze współczesnym odczuwaniem rzeczywistości, która jak stary, przemalowywany obraz ma w sobie wcześniejsze barwy i rysunki. Spektakl mówi wiele o kondycji współczesnego człowieka, który nie chce pamiętać o śmierci, odsuwa się od wiary przodków, tradycji pokuty i odrodzenia. Wchodząc we współczesne utwory zanurzamy się w przeszłość, w czasy pierwotne, czasy prostych modlitw i obrzędów. Równocześnie stawiamy pytanie czym jest dzisiaj pamięć, czym jest tradycja, rytuał, czy pokuta i odnowa mają sens. Czy śmierć jest nadal, jak kiedyś, refleksem życia. Czy sen odbija jawę, a rzeczywistość nosi znamiona nocnych marzeń.