Teatr Powszechny to scena nieprzewidywalna. Podobnie było i tym razem. A zatem był teatr w teatrze, teatr o teatrze, wciąganie publiczności do akcji, wreszcie emisja fragmentów filmu. Wszystko to sprawiało wrażenie pewnego chaosu, ale takie właśnie mamy czasy. Ciekawie było zobaczyć aktorską młodzież. Spektakl nie dla każdego, ale warto zaryzykować.

Najlepiej przed spektaklem zobaczyc film o ktorym jest sztuka, inaczej bedziesz mial tylko fajny obrazek i raczej nic nie zrozumiesz. Wielkie brawa dla aktorow (szczegolnie dla Karoliny Adamczyk), swietnie zagrali swoich bohaterow. Natomiast, ja caly czas mialem wrazenie ze spektakl zostal wyrezyserowany przez Iwana Wyrypajewa (pozniej zobaczylem na ulotce ze jadnak nie), jego styl i sposob dotarcia do widza (wielokrotnie powtarzajace sie kawalki wypowiedzi, co jakis czas zmieniajace sie tempo wypowiadania sie aktorow, co chwila wracanie do konkretnego wyrazu albo slowa, kiedy wydaje sie ze ogladasz rap battle miedzy aktorami it.d). Dj za oknem- widzialem juz to kilka razy w Nowym Teatrze. Wiec zbieranie "ciekawostek" (sam film jak fundament, stlistyka Wyrypaewa, obraz podobny do "Exhausted" Claude Bardouli itd.) i pokazanie to w sposob swojego produktu, dla mnie jest troche zalosne...; "Nie mam swojej wyobrazni, posklejam te puzzle tak, zeby "ograniczony widz" tego nie wychwycil" . Jednak mimo wszystko, spektakl uwazam za udany, ale ja osobiscie lubie w teatrze odkrywac cos nowego a nie ogladac mixowane covery - " z calego swiata po nici - dla nagiego, koszula", ale coz, kazdy zarabia jak moze... :)

Aktorzy starają się jak mogą ale tekst ma moim zdaniem mało sensu. Szkoda.