Laguna to odcięte od morza i wypchnięte na jego peryferia płytkie ciało wodne o zmiennym kształcie i niepewnej tożsamości. Jest jego częścią, a jednocześnie osobnym bytem, który zakłóca przewidywalność i harmonię krajobrazu. Bywa, że budzi lęk. Koncepcja choreograficznego spektaklu Pawła Sakowicza wyrasta z ciekawości wobec tego, co nieznane lub ukryte i co unosząc się niewyraźnie na obrzeżach poznania wywołuje poczucie niebezpieczeństwa, stymulując umysł do produkcji wyobrażeń. I choć „Laguna” jest pierwszym stricte choreograficznym spektaklem w TR Warszawa, to dzięki osadzeniu go w zrębach teatralności i poetyki horroru, będzie dryfować między psychologią relacji władzy, gatunkowym body horrorem zanurzonym w fizyczności aktorskiego ciała i estetyką retro sci-fi. „Laguna” będzie także próbą odpowiedzenia sobie na pytanie o to, jak wytwarzać choreograficzny język strachu na scenie i poza nią. Co może nas w samym ruchu przerażać i fascynować jednocześnie? Jaka jest relacja między napięciem teatralnym i mięśniowym oraz co przynosi ulgę w sytuacji realnego spotkania ciał, które przez krótką chwilę chcą się razem bać.