„Widzę nic" jest spektaklem o Anecie – trzydziestokilkuletniej dziewczynie, która popełnia samobójstwo i całe życie przelatuje jej przed oczami. To uniwersalna historia o potrzebie poznania i zrozumienia, a tytułowe „nie-widzenie” – paradoksalnie – umożliwia prawdziwe poznanie rzeczywistości, albowiem uwalnia od złudzeń i fałszu. Monodram, napisany przez Filipa Zawadę, na scenie został rozpisany przez reżysera Pawła Palcata na osiem głosów i niemą matkę. To spektakl, w którym fragmenty rzeczywistości rezonują z transowymi chóralnymi śpiewami do muzyki Łukasza Wójcika-Zawieruchy.